Zylfo Goxhari
DASHURIA NË TOKË PRANVERË!
Zërin e kam si një zë bilbili,
Të veshur me gjethe
trëndelinë,
Si rrjedh ujët mbi katër pesë
gurë,
Në katër pesë vargje
dëgjojeni zërin tim!
S'jam profet,zoti, jo dhe jo,
Sa ujë kam pirë në Njërrë,në
Gurrë,
Ujë të kulluar,Shëndëllie e
Trebeshine,
Atje e ndjen lezetin,bën hije
ku rri e rrije!
Sa herë i jam trembur Vjosës,
Sa shumë maleve,shumë të egër,
Mësova:-Trimi i mirë me shokë
shumë,
Mbolla grurë, asnjëherë s'më
doli egjër!
Më thanë në çdo fshat,ngri
një shtëpi,
Thashë kanë luajtur,isha
axhami,
Më thanë,si është më mirë të
dish a të kesh,
Kur ke e di,bënë si di vet,po
do e than një det!
Qeshnin,e talleshin me mua,
Lëreni,një djalë i pa ditur,i
pa mësuar,
I rashë botës anë e
mbanë,mali San Marino,
Më kujtoi,se dikur nëna më
tha një fjalë!
Kudo që të vesh e të jetosh,
Mos harro, të gjitha nënat
një zemër kanë,
Fjala dhe dora e saj njëlloj
përkëdhel,
Duaj si të dua unë,qumështin
t'a kesh hallall!
Sa lanë kockat u harruan,mish
për top,
Po nuk jemi soj i shuar, jemi
si drenushat,
Ne jetuam,u bëmë legjenda,në
çdo vend,
Në botën moderrne,emrin me të
arta shkruam!
S'jemi soj ,një soj gjinkalle,
S'jemi soj,soj i mbushur me
milingona,
Vatrat mbetën shkretë,e tharë,
Një Çam,një Dardan,nën krahët
e shqiponjës,
Besë,soj,folenë e ngrenë në
më të lartin mal!
Lidhin besë,janë të
zgjuar,s'hyjnë në hak,
Për k'to troje,ç'kanë,pse
zili na kanë,
Kë gjiton e vumë mes shalëve,
Kujt si thamë,
mirëserdhët,rrugë e mbarë!
O jetë e tharë në gji e në
thua,
Jam dikush,mos më thuaj vatër
shuar,
Dhe kongjilli i një ëndërre,
të shkrumbon,
Të përvëlon, të djeg,po unë
prapë ty të dua!
Të them pa halle dhe
derte,shpesh,
Hallet dertet të rrinë
larg,s'janë të tuat,
S'dua shumë,një buzëqeshje,
Lulen,me shumë erë ma fal mua!
Atë lule me shumë erë,unë e
dua,
Për vete,jo jo dhe për shumë të tjerë,
Një kockë jemi,lidhur si
mishi me thuan,
Dhe në majë të Korabit,valët
e detit i dua!
Më të bukurën dashuri,pranë
t'a kem,
T'më ngroh, e le t'më
përvëloi si zjarri,
Zjarrit i ruhem,dashuria më
sjellë pranverë,
Eja në gjirin tim, të gjesh
qetësi,mikes i them!
Të dalim në lëndina,anës së
një lumi,
Të ngrohemi bashkë në këtë
ditë me diell,
Të thurim ndonjë kurorë,me
lulet që do gjejmë,
Një lule bore,mbi kryet e
tua, them do të çel!
Mos u bë grinjare,
t'i,dashuri fatlume,
Sa tënda nëpër lulishte në
vite unë i ngrita,
Më të bukur se ty trëndafile
s'gjeta asnjëherë,
Durova,prita,erdhe,unë për ty
nga varri u ngrita!
Të këndoj e do të këndoj tërë
jetën,
Trëndafila në gjoksin tënd do
të mbjellë,
Le të më thonë ndalu djalo,
dhe pse i thinjur,
Sa të rroj lule do
mbjellë,për ty dua pranverë!
Të dashurosh në tokën që kemi
lerë,
Me jetë mbushet shpirti dhe
zemra,ke vlerë,
Një dorë dhe t'a heq mallin,i
degdisë brengat,
Lus t'më mbeten mua,s'dua të
jenë për të tjerë!
28/12/2022
ZYLFO GOXHARI ERSEKË ALBANIA!
