Dervisa Grabus Colakovic
Dana's je tvoj rodjendan
Ti si otisla I nisi se vratila
❤❤
Jo's ti se nadam
Kad vjetar utihne I oluja nestane,
Potrazicu latice tvoje u nekoj dubokoj tmini.
Gdje mislim da mi se s krivas,
Ruzo moja mirisna sto mi pod jastukom mirises,
Svaki miris u dusu upijam.
Latice su tvoje opale I skrile se negdje,
Ali tvoj korijen nikad ne umire.
Obnavlja se u svako godisnje doba,
Da me posjeti na tebe koja se skrivas u dubini moje oronule duse.
Ja ga saljezvam svojim suzama,
I nikada uvehnuti nece .
Suzama koji mi nanese tvoj nestanak,
Zivim u ceznji da cu ti se pribliziti
,
Jednog sudbonosnog dana.
Pomirisati te jer osjetim da Jo's mirises,
U dubini moje duse koja je izgorjela.
Ta nadanja me uzdizu, da nekad uzletim visoko da oblake dodirnem,
I zamislim da cu te naci.
Znam da me cekas nadas mi se,srce mi kazuje,nisam se nikad
pomirila da mi neces navratit makar u snovima.
Pomilovat moju sjedu kosu,
I obrisat moju suzu koja stoji skamenjena.
Da bol utihne napacenoj dusi,
Da nadanja postanu
stvarnost.
Da ces mi zapjevat svoju pjesmu,
Kao nekad u snovima je cujem cesto cujem.
Dusa is nemogla se odmori,
Polu zatvorenih ociju
vidim tebe,
Da znas jo's
ti se nadam.
Autor:Dervisa
Dervisa Colakovic
