Zylfo Goxhari
E ARDHMJA ,E JONA!
Ne na përplasi jeta në honet më mizore,
Koha s'na la të ecnim me
hapin e saj,
Tmerrësisht kur bota nisi të
lulëzonte,
E gdhinim e ngrysnim jetën me
një lugë vaj!
I gëzoheshin ditës dhe
diellit kur lindte,
Perëndimin e tij donim t'a
mbanim shumë larg,
Vështronim vijat e bardha kur
mbylleshin,
Donim, cilin mëkatar të
mallkonim më parë?!
Ëndërruam prekjen e
diellit,se prekëm dot,
Ëndërruam të lindim e të
perëndonim bashkë,
Ëndërr, s'qe gjë tjetër,
veçse një ëndërr,bosh,
Një shekull, njëlloj
jemi,zvarritemi mbi tokë!
Se di,shpresën e mbajmë a na
mban gjallë,
Të dashurohemi me shpejtësinë
e dritës,
Kush na vodhi vallen,t'ja
shëmbim themelet,
Kënga hareja dhe vallja të
jetë si më parë!
Të ecim me shpejtësinë e
zërit,zërit jehonë,
Jeta të mbushet me
lumenj drite,jeta jonë,
Dhe vallen kur t'a hedhim,të
tronditet toka,
T'a ndjej peshën tonë,e
ardhmja është e jona!
