Zylfo Goxhari
E BUKURA E DHEUT.
Ti thurësh lavde bukurisë,
Të gjitha vargjet dhe poezitë,
Para saj janë një oqean i
ngrirë,
I këndoj me shpirt mirësisë,
Mirësia,jeta të do të pranon,
Një shteg t'a lë hapur,s'të
harron,
Të lë t'a shohësh veten në
pasqyrë,
Jetën e saj e bukura e dheut
të dhuron!
Se di sa shumë vargje,janë
thurur,
Janë thurur e kënduar për të,
Për më të bukurën e dheut,
Njëherë që e pashë në një
ëndërr,
E veshur nga koka gjer në
këmbë,
Me bardhësinë e Jezercës,syri
i kaltër,
Lum ti e bukura e dheut,e
veshur nuse,
Veshur me kaltërsinë e
mesdheut!
Butësinë e Detit Jon të uruar,
Më e bukura e bukurae dheut
Shqipëri,
E ka mbledhur në shpirtin e
saj,
Me valët e Adriatikut emrin,
Në gjoks e ka të
shkruar,ndrin,
Ajo ndrin nga jugu në gjithë
Dardaninë,
Çdo pëllëmbë të saj zoti e ka
bekuar!,
Zoti t'a dha të gjithë
bukurinë!
Kur shkruaj për ty e bukura e
dheut,
Lumenjtë mblidhen e bëhen një,
Isua e këngës toske dhe ajo
labe,
Vallja e shqipeve gjithë
vendin zë,
Malet bashkë shtrëngojnë
gjokset,
Ti hap krahët pushton qiellin,
E bukura ime,e bukura e dheut,
Kur të sheh ty verbohet
dhe dielli!
Të këndoj me fyell, cylë
dyjare,
Një serenatë të bukur me
kitarë,
Një këngë bjeshkësh me
çifteli,
Zërin t'a marrë Vjosa,Drini i
bardhë,
Ëmbël të shtrohet mbi valët e
Drinit të zi,
Si një dallandyshe me zë
bilbili,atje,
Ku ti e bukura e dheut ke
hedhur rrënjë,
Zëri im të ketë vetëm zërin
tënd!
Të hedh valle me gajde,fustanellat,
Hapin krahët palë palë,
tirqet e qëndisur,
Bëhen njësh me
xhubletat,xhufkat,
Mbi to ndrijnë si yje të
rrallë,eh daullja,
Daullja të fton vet në vallen
dardane,
Shqiponja ndihet krenare,
jetë në kaltërsi,
Vet e bukura e dheut e heq
këtë valle!
E bukura e dheut në këngë dhe
në valle,
E mbytur në derte dhe në
halle,
Copë e çikë me një fustanellë
të çjerrë,
Malet dhe lumenjtë dot bashkë
si mbledh,
Një copë nga zemra në çdo
vend të botës,
E di, të therë në shpirt e
zemra të çahet,
Ti do pranverë dhe jo një
lëndinë lotësh!
29/01/2023
ZYLFO GOXHARI ERSEKË ALBANIA!
